Locke Lamora'nın Yalanları - Scott Lynch | Kitap Yorumu #53

Künye

"Locke Lamora'nın Yalanları en sevdiğim on kitap arasında bulunuyor. Belki de ilk beştedir. Kitabı okumadıysanız, okumalısınız. Okuduysanız, muhtemelen yeniden okumalısınız…

-Patrick Rothfuss

 

"Canlı, orijinal ve çekici. Muhteşem bir şekilde yazılmış."

-George R.R. Martin-

"Boğazında kanayan bir kesik olsa ve bir hekim o kesiği dikmeye çalışsa Lamora iğneyle ipliği çalar ve kahkahalar atarak geberip gider. Çocuk… çok fazla çalıyor." 

Camorr şehri, tarihi boyunca pek çok soysuzluğa, yolsuzluğa, uğursuzluğa, hırsızlığa tanıklık etmiş, büyülü atmosferinde her birini tek tek sindirebilmiştir;

 Camorr'un Belası'nın ismi şehrin nemli duvarlarında yankılanana dek… Camorr'un Belası'nın yenilmez bir silahşor, usta bir hırsız, duvarlardan geçebilen

 bir hayalet ve fakirlerin dostu olduğu söylenir. İşte o efsanevi "Bela" narin yapılı, gözü kara ve becerikli Locke Lamora'dır. Locke kimsenin beceremediği bir ustalıkla zenginleri

 soymasına rağmen, bir başka efsanedeki büyük okçunun aksine çaldıklarından fakirlere tek bir kuruş bile koklatmaz. Locke'un tüm kazancı kendisi ve isimlerinin hakkını 

fazlasıyla veren hırsızlar çetesi Centilmen Piçler içindir.

Onların sahip olduğu tek ev olan ve her türlü dümen, hile ve numaralarını gerçekleştirdikleri kadim Camorr şehrinin kaprisli ve renkli yeraltı dünyası,

 içten içe çürümekte ve gizli bir savaş yüzünden parçalanmaktadır. Tek ayak üzerinde onlarca yalan söyleyen Locke ve çetesi,

 bu büyülü dünyada bu kez tek ayaklarını bile yere basamadan içerisine düştükleri ölüm oyunundan kurtulmak zorundadır. 

Yarattığı dünya ve kuvvetli kalemi sayesinde Patrick Rothfuss, Brandon Sanderson gibi isimlerle adı sık sık anılan Scott Lynch, 

çarpıcı romanı Locke Lamora'nın Yalanları'ında bir macera kitabının sürükleyiciliğini, bir fantastik kitabın yaratıcılığıyla birleştirip üzerine

 George R. R. Martin'in okuyucuyu beklemediği yerden vurmayı başaran anlatımını katıp, bizlere eşsiz bir hayal dünyası sunuyor.

(Tanıtım Bülteninden)

Yorum

 

Merhaba çok uzun zamandan sonra merhaba! Nasıl başlasam bilemiyorum, bir deneme olarak eski pasımı kirimi üzerimden atmak üzere bu yorumu yazayım bari. 

Locke Lamora benim bundan yaklaşık 4 sene öncesinde edinmiş olduğum - belki daha eski- bir kitap ve karantina günlerinde ancak okuma imkanı bulmuş olmamda epey manidar. Kitabın konusundan kısaca bahsedecek olursak, kitap, hırsızlık yapılması için toplanan kimsesiz çocukların içerisinden yazarın odaklanmış olduğu Locke'un hikayesi. Locke diğer çocuklardan çok daha çelimsiz, zeki ve girişken. İlk göze batması, düzeni sağlayan bir kuralı çiğnemesi ile gerçekleşiyor. Sonrasında Hırsızların başı tarafından her ne kadar ehlilleştirilmeye çalışsa da bu noktada başarılı olunamıyor. Şehir Capa Barsavi denilen adamın boyundurluğu altında, hırsızbaşı Locke'u uslandırmak için Barsavi'ye para ödeyerek onu öldürme izni alıyor. Sonrasında onu öldürmek yerine, almış olduğu izinle birlikte bir tapınağa satıyor. Fakat tapınak ne tapınak, rahip ne rahip. Hikayenin asıl kısmı ise Locke'un Centilmen Piçler'e katılmasıyla başlıyor. 

Kitap ilerleyişinde sonrasında flashbackler ile anlatılan bir olay örgüsü var. İlk 100 sayfa neredeyse tanıtma amacı güderek yazılmış olduğundan olsa gerek uzun sürüyor okunması. Daha sonrasında ise kaçıncı sayfayı çevirdiğinizi bilemiyorsunuz çünkü, olay içinde olaylarla karşılaşıyorsunuz. Farklı olaylar dizgesi ise sonunda aynı noktada birleşip farklı bir felakete gebe kalıyor. 

Kitap, epik bir dille yazılmış bir kitaptır. Bu şu demek, cümleler ile kendi aranızda mesafe hissetmenize rağmen sanki karakterleri gizli gizli izliyormuşsunuz gibi bir his uyandırıyor. Çünkü karakterlerin düşüncelerine ya da duygularına odaklanma çok baskın değil. Olay örgüsü daha fazla anlatılıyor. O nedenle karakterler ile aranızda mesafe oluyor. Yani gerçekten gözlemci olarak izliyorsunuz. Zaten üçüncül ağızdan anlatım kullanılmış kitap yazılırken. 

Duygusal odaklanmalar konusunda çok baskın olmayan kitap, olay örgüsünde fazlasıyla detay veriyor. Kitap fantastik olduğu için içinde yaratmış olduğu dünyayı hiç tanımıyoruz. Farklı saatler, farklı aylar, farklı bir hiyerarşik sistem mevcut. Para birimleri bile farklı olduğu için kitabın içinde bazı yerlerde satın aldıkları şeylerin pahalı mı yoksa uygun fiyatlı olduğunu yazar belirtmese seri bir şekilde anlayamazdım diye düşünüyorum. 

Kitapta ilgimi çeken ve hoşuma giden noktalardan birisi, hangi tarikat hangi çevre olursa olsun, kadınlı erkekli şeklinde bahsedilmesi. Muhafız mı, evet kadın muhafız da var, asker mi kadın askerler, ve hikayenin belli noktalarında kadınların daha baskın olması hoşuma gitti. Ancak kitap erkeklerin üzerinden yazılan bir kitap. Esas kız olarak söylenebilecek Sabetha ise ilk kitapta henüz karşımıza çıkmıyor fakat ağırlığını hissettirip, olayları etkiliyor. 

Bu noktada cinsiyet bakımından güçlü kadın karakterlerin var olması hoşuma gitti lakin yine de en baştaki hem erkek karakter destekleyici olarak kadın karakter görüyoruz. Locke'un geçmiş yaşantısı hakkında ilk kitap bize çok fazla bir şey sunmuyor. Fakat manipülatif bir karaktere sahip. Evet, arkadaşları ve çevresindeki insanlar onun için çok önemli ancak karakter olarak ele aldığımızda, Centilmen Piçler'in beyni olarak çalışması, çoğu işi kendi başına becermeye çalışması ve giriştiği işlerden çoğunda başarı kazanmış olması onun kitaptaki konumu ve karakter olarak daha narsistik daha egoist bir tarafa çekiyor. 

Örneğin, arkadaşlarının gücünü yadsımıyor fakat bunu nasıl kullanacağını da kendi belirliyor. Tahmin ederim ki, sevdiği kadın konusunda da Locke, evet o kadına deliler gibi aşık olabilir ama burnundan kıl aldırmayacak şekilde davranacağından eminim.

 

Okuduğunuz için teşekkür ederim, kitaba bir puan vermeyeceğim, okumanızı tavsiye eder miyim ama, evet ederim!

Sevgilerimle,